Święcenia diakonatu we Włocławskiej Katedrze

Dnia 29 maja br. o godz. 16:00 w Bazylice Katedralnej we Włocławku ks. bp Wiesław Mering udzielił święceń diakonatu dziewięciu alumnom włocławskiego Wyższego Seminarium Duchownego. Uroczystość święceń zgromadziła wokół ołtarza wiernych, rodziny nowo ustanowionych diakonów, siostry zakonne, profesorów i moderatorów WSD, księży proboszczów. Kandydaci do przyjęcia świeceń odprawili tygodniowe rekolekcje wymagane przez prawo kanoniczne, pod kierunkiem ks. Przemysława Warmińskiego – ojca duchownego WSD.

Święcenia w stopniu diakonatu otrzymali następujący klerycy: Jakubowski Kamil – Dęby Szlacheckie; Kłonowski Adam – Lipno, Wniebowzięcia NMP; Malczyk Sylwester – Grzegorzew; Mętlewicz Krzysztof - Izbica Kujawska; Pyka Bartłomiej – Grzegorzew; Sękowski Patryk – Lipno, bł. bpa Michała Kozala; Sowała Piotr – Sieradz-Męka, św. Wojciecha; Szczap Adrian – Turek, Najświętszego Serca Pana Jezusa; Szkop Sebastian – Boleszczyn.

W homilii ks. bp Wiesław Mering zachęcał przyszłych diakonów, by trwali przy Panu. Zaznaczył, że Chrystus wymaga od swoich uczniów, by byli światłem, wyjaśniając: „być światłem świata, to przede wszystkim pokazywać ludziom drogę wiodącą do Boga”. Nawiązując do słów Ojca Świętego Franciszka skierowanych w Rzymie do nowo wyświęconych prezbiterów, powtórzył „pierwszy podstawowy warunek”, którym jest „stała, pełna miłości relacja z Bogiem”. „Nie jest łatwo kochać Boga. […] Miłość do Boga wymaga ze strony człowieka ciągłej czujności, starań i ogromnego wysiłku” – kontynuował Biskup Włocławski.

Nowo ustanowieni diakoni Kościoła Włocławskiego przyrzekali, zgodnie z obrzędem święceń, m.in.: służbę Bogu i ludziom, zachowywanie celibatu, sprawowanie Liturgii Godzin, cześć i posłuszeństwo Pasterzowi Diecezji oraz wyrazili pragnienie, by „kształtować swoje postępowanie na wzór Chrystusa”. Po akcie przyrzeczenia nastąpiła litania do Wszystkich Świętych, podczas której kandydaci przyjęli postawę prostracji (leżenia krzyżem). Wybranym z Ludu Bożego klerykom, Ksiądz Biskup nałożył ręce oraz odmówił nad nimi modlitwę święceń, przekazał Ewangeliarz ze słowami: „Przyjmij Chrystusową Ewangelię, której głosicielem się stałeś; wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz, i pełnij to, czego będziesz nauczać” (z obrzędu świeceń diakonatu).

Diakonat jest w Kościele najniższym stopniem sakramentu święceń (wyższe stopnie to prezbiterat i biskupstwo). Diakoni mogą sprawować sakrament chrztu, udzielać Komunii Świętej, głosić Słowo Boże, sprawować sakramentalia, błogosławić, prowadzić pogrzeby. Strojem liturgicznym diakona jest dalmatyka, bądź stuła przewieszona przez lewe ramię, spięta u dołu. Wypełnianie święceń diakonatu jest bezpośrednim przygotowaniem do przyjęcia święceń prezbiteratu.

Przedruk ze strony www.diecezja.wloclawek.pl